“Ερευνώντας την παγκόσμια εκπαιδευτική πολιτική”
Περίληψη
Το παρόν άρθρο αντιμετωπίζει ένα κενό στο κέντρο ενδιαφέροντος των μελετών εκπαιδευτικής πολιτικής που συχνά χάνει την ευκαιρία να ενσωματώσει την παγκόσμια πολυπλοκότητα μέσω ανοιχτών, υπερβατικών ή, ακόμη και αμφιλεγόμενων προσεγγίσεων στην έρευνα. Μεθοδολογικά, μια τέτοια δουλειά φαίνεται να ευνοεί μια ματιά πάνω και πέρα από το χώρο, απλοποιώντας τις δευτερεύουσες εμπειρίες της εταρρύθμισης.Εναλλακτικά, συζητώ τις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης στη δημόσια εκπαίδευση στο Νεπάλ, συνδέοντάς τες με τις παγκόσμιες αγορές εργασίας και την κινητικότητα, τον καταναλωτικό εκσυγχρονισμό και τις διαδικασίες σχηματισμού των κρατών. Εισηγούμαι ότι οι νεοφιλελεύθεροι τρόποι όπως η «ποιότητα», η «αποτελεσματικότητα», η «εμπορευματοποίηση» και η ιδιωτικοποίηση τέμνονται και επενδύουν άλλους τρόπους όπως η ελευθερία και η αυτοδιάθεση, η ευτυχία, η αγάπη και η ιδιοκτησία. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα που παρέχεται στο κεφάλαιο, η κυριαρχία της δημόσιας εκπαίδευσης από επιχειρηματικά συμφέροντα μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ένα πιο χαοτικό σύνολο λόγου, επιθυμίας, φόβου και αποπλάνησης. Οι διασυνδέσεις μεταξύ τέτοιων φαινομένων έχουν επιπτώσεις στις μελέτες πολιτικής, αλλά και στο ευρύτερο πεδίο της συγκριτικής εκπαίδευσης που συνεχίζει να αγωνίζεται με έναν μεθοδολογικό εθνικισμό που περιορίζει τη μελέτη της εκπαίδευσης σε συγκεκριμένους πολιτισμούς, μέρη και περιβάλλοντα και που θεωρεί δεδομένες
τις υποκειμενικότητες που αναδύονται εντός παγκοσμιοποιημένων μεταρρυθμιστικών κινημάτων