“Διαδρομές επαγγελματικής ανάπτυξης εκπαιδευόμενων εκπαιδευτικών. Ο ρόλος του πυρηνικού αναστοχασμού”
Μαρία Μαμούρα
Σελίδες 56 – 72
Περίληψη
Η αναστοχαστική πρακτική ορίζεται και ως η ικανότητα να στοχάζονται οι εκπαιδευτικοί πάνω στη δράση τους, προκειμένου να ανιχνεύουν τα αδύναμα και τα δυνατά σημεία τους, αναθεωρώντας την σχέση θεωρίας και πράξης, ώστε να βελτιώσουν την πρακτική τους. Μία προσέγγιση στην αναστοχαστική πρακτική, αυτή του «πυρηνικού αναστοχασμού», βασίζεται στις ποιότητες και τα ιδανικά των εκπαιδευτικών ως θεμελίων του αναστοχασμού, συνδέοντας ισόρροπα επαγγελματικές και προσωπικές διαστάσεις της επαγγελματικής ανάπτυξης.
Στην παρούσα ποιοτική έρευνα διερευνώνται άτυπες προσωπικές θεωρίες φοιτητών του Παιδαγωγικού Τμήματος Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΕΚΠΑ) για τη διδασκαλία και τον ρόλο τους ως εκπαιδευτικών, και η ενδεχόμενη τροποποίησή τους, όπως αποτυπώνεται στον αναστοχασμό τους μετά το πέρας της διδακτικής άσκησης. Η διερεύνηση έγινε με εργαλείο το μοντέλο του πυρηνικού αναστοχασμού (Korthagen).
Οι ποικίλες «ανταλλαγές» επέτρεψαν στους φοιτητές σε αξιοσημείωτο βαθμό να συλλογιστούν για τη στάση τους απέναντι στο επάγγελμα του εκπαιδευτικού, για τις ιδέες τους, τον εαυτό τους ως εκπαιδευόμενων εκπαιδευτικών, με τα δυνατά και αδύνατα σημεία τους. Άρχισαν να ερμηνεύουν την πρακτική τους γνώση με θεωρητικούς όρους και να διευρύνουν την κατανόηση της έννοιας της ταυτότητάς τους ως εκπαιδευτικών, αποκτώντας σταδιακά επίγνωση της αποστολής τους.